W 180 rocznicę urodzin, 125 rocznicę śmierci światowej sławy artysty malarza Mihálya Munkácsyego, jak i oczywiście setną rocznicę odkrycia w Hajdúszoboszló wody leczniczej, 21 marca 2025 roku otwarto w Hajdúszoboszló wystawę Munkácsyego.
Poprzez ponad pół roku do 28 września 2025 mogą Państwo obejrzeć prawie 80 fantastycznych dzieł światowej sławy malarza w miejskim Ośrodku Kultury. Eksponaty, dzięki prywatnym zbiorom Imrego Pákha, przy pomocy Fundacji im. Munkácsyego oraz gospodarzom z Miejskiego Ośrodka Kultury i Biblioteki im. Máté Kovácsa, będą wystawione w naszym mieście kąpieliskowym.
Wystawa Munkácsyego w Hajdúszoboszló
Miejsce, kontakt
- Miejsce wystawy:Miejski Ośrodek Kultury i Biblioteka im. Máté Kovácsa
- Okres otwarcia: od 21 marca do 28 września 2025 roku.
- Adres: 4200 Hajdúszoboszló, ulica Szilfákalja 2.
- Numer telefonu: +36 52/558-800
- Arkusz kontaktowy
Ceny biletu wstępu
Ważne!Do zakupu ulgowego biletu dla lokalnych mieszkańców potrzebne jest okazanie legitymacji poświadczającej zamieszkanie!
Typy biletów wstępu | Cena biletu |
---|---|
Wstęp dla dorosłych |
3.950 HUF/osoba |
Wstęp dla dzieci (poniżej 6 lat życia) | bezpłatny |
Wstęp dla dzieci (w wieku 6-18 lat) | 2.500 HUF |
Wstęp dla emerytów i nauczycieli* | 2.500 HUF |
Bilet rodzinny (2 dorosłych + 2 dzieci) | 10.000 HUF/rodzina |
↳ w wypadku 3 lub więcej dzieci | +1.500 HUF/osoba |
Ulgowy bilet zbiorowy dla dorosłych (10 osób +) | 3.000 HUF/osoba |
Ulgowy bilet zbiorowy dla dzieci (10 osób +) | 2.000 HUF/osoba |
Ulgowy bilet dla dorosłych mieszkańców lokalnych* | 2.500 HUF/osoba |
Ulgowy bilet dla lokalnych dzieci/emerytów* | 1.500 HUF/osoba |
* Miejscowi mieszkańcy mogą korzystać z ulg po ukazaniu legitymacji zamieszkania.
* Emeryci i nauczyciele mogą korzystać z ulg po ukazaniu stosownej legitymacji.
Godziny otwarcia
Ważne!Ważne! Zamknięcie kasy i ostatnie wejście 45 minut przed zamknięciem wystawy!
Okres | Otwarcie | Zamknięte |
---|---|---|
21 marca 2025 roku | 16:00 – 20:00 | – |
22 marca 2025 roku | 09:00 – 12:00 | – |
od 5 kwietnia 2025 do 30 czerwca 2025 | Poniedziałek – Piątek: 10:00 – 18:00 Sobota: 09:00 – 12:00 |
Niedziela |
01 lipca 2025 do 31 sierpnia | Wtorek – Niedziela: 10:00 – 20:00 | Poniedziałek |
1 – 28 września 2025 roku | Poniedziałek – Piątek: 10:00 – 18:00 Sobota: 09:00 – 17:00 |
Niedziela |
Święta Wielkanocne 18 kwietnia – 21 kwietnia |
Piątek – Niedziela: 10:00 – 18:00 | Poniedziałek |
1 Maja Świąteczny weekend 1-4 maja 2025 |
Czwartek – Niedziela: 10:00 – 18:00 | – |
Informacje dla zwiedzających
Prosimy przy zwiedzaniu wysłuchać poniższe porady i przestrzegać reguł!
- Odpowiednia odzież – Z przyczyn ochrony dzieł sztuki temperatura w salach wystawy wynosi 20-22 stopnie Celsjusza i wilgotność powietrza 48-52%, dlatego radzimy zadbać o odpowiednią odzież.
- Zabrania się wnoszenia do przestrzeni wystawowej: – Nie wolno wnosić butelek z piciem, żywności, żywych zwierząt, zabawek dla dzieci, środków kujących, krojących oraz żadnych przedmiotów mogących zagrażać zwiedzającym, pracownikom wystawy jak i stanowi eksponatów.
- Szatnia – Korzystanie z szatni jest bezpłatne, a zarazem obowiązkowe! Prosimy pozostawić w szatni swoje bagaże, plecaki o dowolnych wymiarach, parasole i torby! Prosimy także pozostawić w szatni swoje płaszcze.
- Fotografowanie, nagrania wideo – Fotografowanie jest dozwolone bez używania flesza.
- Zwiedzanie z małym dzieckiem – Dzieci do dwóch lat wolno wnieść wyłącznie w nosidełku
- Telefon komórkowy – Prosimy o wyciszenie telefonów komórkowych!
- Palenia tytoniu – Na terenie całego obiektu zabrania się palenie tytoniu!
- Udostępnienie bez barier – Osoby potrzebujące mogą korzystać z windy znajdującej się na parterze, osoby ograniczone ruchowo mogą korzystać z toalet znajdujących się na parterze i na pierwszym piętrze.
- Ilość zwiedzających – W przestrzeni wystawowej jednocześnie może przebywać najwyżej 40 osób, pozostałe osoby muszą poczekać na wejście.
- Środki płatnicze akceptowane w naszej kasie: Karty bankowe: Visa, Mastercard, Maestro, American Express, Karta SZÉP – OTP (Zwracamy uwagę Państwu, że od 1 stycznia 2023 roku przestały istnieć „kieszenie usługowe” Kart SZÉP, kwota zawarta na karcie może być wykorzystana w całości, bez ograniczeń we wszystkich miejscach akceptujących karty.)
przymocowanym do ciała rodzica z przedniej strony. Noszenie dziecka na barkach lub na plecach nie jest dozwolone z przyczyn bezpieczeństwa. Prosimy starannie zadbać przy dzieciach o przestrzeganie regulaminu ochrony dzieł sztuki!
Wystawa Munkácsyego i Wydarzenie Stulecia
Pomysł!Otwarcie wystawy odbyło się 21 marca 2025 roku w miejskim Ośrodku Kultury.
W roku 2025, który jest rokiem Centenárium w mieście Hajdúszoboszló, wspominać będziemy całokształt nie tylko działalności Ferenca Pávai Vajna w naszym uzdrowisku, lecz również innego wielkiego artysty, którego nazwisko związane jest z miastem Hajdúszoboszló. W 2025 roku obchodzimy 180-tą rocznicę urodzin i 125-tą rocznicę śmierci wielkiego artysty Mihálya Munkácsyego, światowej sławy malarza, z tej okazji będą przedstawione jego dzieła w naszym mieście na Nizinie Węgierskiej w okresie od 21 marca 2025 roku. Na wystawie prezentowane będzie blisko 80 oryginalnych dzieł Munkácsyego wśród których powszechnie znany obraz pod tytułem „Ziewający czeladnik”, ponadto portrety, krajobrazy, obrazy salonowe pochodzące z poszczególnych okresów twórczych węgierskiego artysty, ale i archiwalne fotografie, dokumenty i przedmioty kultowe związane z życiem malarza.
W pierwszej sali wystawy zwiedzający znajdzie obrazy tworzone przed 1880 rokiem na Węgrzech lub związane z węgierską tematyką mistrza Munkácsyego, jak między innymi wczesne portrety, Śmigus Dyngus wielkanocny, Powóz z sianem na łące, wspomniany Ziewający czeladnik, studium do późniejszego obrazu „Nocny włóczęga” i „Lombard”. W przestrzeni na piętrzej umieszczono dzieła związane z kompozycjami o Chrystusie: Kompozycja-szkic studyjny do obrazu Chrystus przed Piłatem, obraz popiersia Chrystusa, Krzyczący nastolatek, ponadto wspaniałe obrazy salonowe: Zamyślona kobieta z psem, Mały złodziej cukru, W parku, Deptak w Parc Monceau, szkice studyjne do portretów i modeli: Portret Madame Chaplin, Portret mężczyzny, Paryżanka. Także tu można obejrzeć krajobrazy o nastroju późnego symbolizmu tworzone przez Munkácsyego: Praczki I. – II, Dziewczyna pasterka na skraju lasu, Krajobraz w Colpachi z krowami oraz sceny kostiumowe malowane pod koniec lat osiemdziesiątych: Balada, Pieśń miłosna, Kobieta haftująca.
Wystawę zamykają karykatury własne Munkácsyego wraz z dziełami jego przedstawiającymi, wśród tych widnieje sugestywna akwarela jego ucznia Józsefa Rippl-Rónaiego oraz projekt rzeźby Jánosa Pásztora sporządzony do nagrobka Munkácsyego.
Obrazy ze zbiorów wystawy Munkácsyego w Hajdúszoboszló
Niektóre obrazy Państwo mogą obejrzeć „na żywo” na wystawie (Źródło: Fundacja Munkácsyego)









Prywatne zbiory kolekcjonera Imrego Pákha w Hajdúszoboszló
Imre Pákh, węgierski kolekcjoner dzieł sztuki żyjący w Ameryce, ponad 20 lat temu przywiózł na Węgry obrazy Mihálya Munkácsyego w tym celu, aby Węgrzy mogli się zapoznać z dziełami malarza geniusza.
W minionych dziesięcioleciach zbiory o wielkiej wartości, wciąż powiększane dzięki menedżerskiej działalności Fundacji Munkácsyego, obejrzało już ponad 5 milionów zwiedzających.
Ostatnio wystawę aranżowaną w Segedynie w Muzeum im. Ferenca Móra obejrzało ponad 60 tysięcy miłośników sztuki. Dzięki tej ogromnej serii sukcesów – zgodnie ze sławą mistrza – kult Munkácsyego jest wciąż nienaruszony.
Dzieła Munkácsyego ze zbiorów Imre Pákha są największą kolekcją będącą w prywatnych rękach i drugą największą po kolekcji Munkácsyego w budapeszteńskim Muzeum Sztuk Pięknych – Węgierskiej Galerii Narodowej.
Podobnie do Munkácsyego, Imre Pákh również urodził się w mieście Munkács (dziś Mukaczewo, Ukraina). Szacunek i podziw wobec malarza otrzymał od rodziców w domu rodzinnym. Kiedyś podczas rozmowy opowiadał, że w rodzinie nie było konkretnej tradycji zbierania dzieł sztuki:
„Obrazy natomiast zawsze były powieszone na ścianach i nasze mieszkanie było pełne książek… W dodatku u nas zawsze istniała wieloraka kultura, wielorakie tradycje, moi rodzice pochodzili z różnych narodowości, choć po ojcu tożsamość naszej rodziny zawsze była węgierska.”
Imre Pákh mając podwójne obywatelstwo węgierskie i amerykańskie postępuje według tych tradycji rodzinnych. Przy pomocy fachowców muzealnictwa przez trzy dziesięciolecia stworzył swoje zbiory zawierające blisko sto dzieł Munkácsyego. Materiał złożony z malowideł i grafik uzupełniany jest dokumentami, fotografiami i wydawnictwami literatury fachowej, ponadto portretami sporządzonymi o mistrzu przez Józsefa Rippl-Rónai, Jánosa Temple i Artúra Halmiego, a także rzeźbą o Munkácsym wykonaną przez Jánosa Pásztora.
Kolekcja była prezentowana w Węgierskiej Galerii Narodowej w 2005 roku pod tytułem Munkácsy w wielkim świecie, następnie po powiększeniu była wystawiona we Wiedniu, w Szanghaju, Pekinie, Moskwie, w Sankt Petersburgu ‒ aby tylko wspomnieć o najbardziej znaczących zagranicznych miejscach ‒ oraz w ponad czterdziestu miastach węgierskich lub w miastach w sąsiednich krajach zamieszkałych przez węgierską ludność. Jedną z głównych zalet kolekcji jest, iż zapewnia podgląd na całą życiową drogę malarską Munkácsyego, dzięki temu zwiedzający wystawę w Hajdúszoboszló otrzymuje także wyczerpujący obraz życia jednego z największych malarzy węgierskich.

Krótki zarys drogi życiowej Mihálya Munkácsyego
(20 lutego 1844 – 1 maja 1900 roku)
- Urodzenie – Mihály Munkácsy urodził się 20 lutego 1844 roku w Munkács.
- 1892– Wcześnie utracił rodziców, od ósmego roku życia wychowywał go wujek István Röck w Békéscsaba.
- 1895 – Ledwo miał 11 lat, gdy wujek oddał go na czeladnika stolarskiego do miejscowego rzemieślnika.
- Po zdobyciu zawodu zatrudnił się w Arad w warsztacie stolarskim; wtedy już rysując małe portrety uzupełniał swoje zarobki.
- Po dwóch latach z powodu ciężkiej choroby powrócił do miasta Gyula. Podczas rekonwalescencji wciąż rysował, dlatego wujek skierował go do miejscowego malarza Karla Fischera celem kontynuacji nauki.
- U tego malarza zwrócił na niego uwagę Elek Szamossy, malarz akademicki, którego możemy uznać jako pierwszego mistrza artystycznego. Munkácsy spędził dwa i pół roku w pracowni Szamossyego.
- W 1863 roku osiedlił się w Peszcie i natychmiast zgłosił się na wystawy aranżowane przez Węgierskie Krajowe Stowarzyszenie Sztuki Plastycznej.
Pierwsze sukcesy
- W pierwszej połowie 1865 roku uczył się w wiedeńskiej Akademii Sztuk Plastycznych, wtedy namalował obraz Śmigus Dyngus wielkanocny (1865), który jest jednym z głównych dzieł początkowej fazy działalności Munkácsyego.
- Następne półtora roku – malując portrety i sceny ludowe – spędził w Peszcie, w Békéscsaba i w Gerendás.
- Jesienią 1866 roku zapisał się do Bawarskiej Akademii Królewskiej w Monachium.
- Najważniejszym wydarzeniem drugiego roku spędzonego w Monachium było obejrzenie światowej wystawy w Paryżu w 1867 roku, gdzie mógł zapoznać się z pracami wybitnych twórców tej epoki.
- Efekty widzianych tam dzieł uwidoczniły się po raz pierwszy w 1869 roku, gdy namalował obraz Ziewający czeladnik.
- Prawdziwy przełom stanowił dla niego namalowany w drugiej połowie 1869 roku obraz pt. Cela skazańców, który przerósł wcześniejsze obrazy zarówno w zakresie interpretacji tematu jak i silnie realistycznego sposobu malowania.
- Obraz otrzymał w Paryżu złoty medal, a artyście mającego zaledwie 26 lat zaproponował kontrakt Adolphe Goupil, jeden z najbardziej znaczących marszandów dziełami sztuki lat 1860-ych.
Zamieszkanie w Paryżu
- Na początku 1872 roku, po sukcesach obrazu „Cela skazańców”, Munkácsy przeprowadził się do Paryża. W pierwszych latach malował ludowe sceny o tematyce węgierskiej.
- W 1873 roku przybył na krótką wizytę do Barbizon do László Paála, ale atmosfera miejscowa, intensywne nastroje twórcze charakteryzujące społeczność barbizońskich malarzy skłoniły go do dłuższego pobytu. Tam opanował i dopasował do swojej wizji charakterystyczną dla intymnych krajobrazów obsługę kolorystyki „plein-air”. Jeden z tych obrazów Cyganie na skraju lasu – wtedy i tam malowany – odzwierciedla we wspaniałych krajobrazach pojmowanie przyrody przez Munkácsyego.
- Realistyczne sceny życiowe pochodzące z lat 1870-ych, jak „W lombardzie, Bohater wsi, Nocni wagabundzi”, oraz ekspresywne portrety twórcy świadczą o wpływie obrazów Rembrandta i Fransa Hallsa
- Ponieważ ówcześni krytycy mieli za złe ciemny ton jego prac, dlatego w 1876 roku namalował siebie wraz z małżonką przed sztalugą w delikatnych szarych odcieniach (W warsztacie malarskim). Niestety z biegiem czasu obraz stał się niemal całkowicie czarny, znikły z tła obrazu nie tylko meble czy przedmioty ozdobne, ale nawet prawie niewidoczne jest dziecko siedzące za sztalugą malarza.
- Następna wielka kompozycja, to Niewidomy Milton dyktuje swoim córkom „Raj utracony”, ten historyczny gatunek uzyskał w 1878 roku na paryskiej wystawie światowej najwyższą nagrodę, a Franciszek Józef nadał malarzowi tytuł szlachecki.
- Latem 1874 roku Munkácsy ożenił się z wdową baronową De Marches (ur: Cécile Papiér). W następnych latach małżonkowie pobudowali dwa wspaniałe domy w artystycznej dzielnicy Paryża. Pałac pod adresem Avenue de Villiers 53. posiadał ogromną przestrzeń do przyjęć, dwie pracownie malarskie, kilka mniejszych salonów, sypialnie – nadawał się do przyjęcia większego towarzystwa. Munkácsyowie, a bardziej pani Munkácsy w każdy piątek przyjmowała gości z kręgów wielkiego mieszczaństwa i z kręgów akademickich malarzy, rzeźbiarzy, pisarzy, naukowców, krytyków, marszandów dziełami sztuki, kompozytorów, spośród nich wielu Węgrów.
Kompozycje Chrystusowe
- W drugiej połowie 1880-ych malował Munkácsy kostiumową serię scen umiejscowionych w epoce króla Ludwika XIII. Widzimy w tej serii tych samych aktorów w różnych rolach, co – jak niekonwencjonalna prezentacja obrazów biblijnych – może być uznane jako widzenie złożone z sekwencji, można rzec filmopodobnych.
- Obok obrazów genre znaczącymi dziełami są w latach osiemdziesiątych krajobrazy i kilka portretów.
- Jesienią 1886 roku zachęcony przez Sedelmeyera przepłynął do Ameryki, gdzie nie zabrakło hucznych uroczystości, został nawet przyjęty przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki, dostał wiele zleceń portretowych, ale jednak ta podróż nie spełniła nadziei z nią związanych.
- Po trzech miesiącach powrócił do Paryża, gdzie czekały na niego dwa nadzwyczajne zamówienia: obrazem „Apoteozy renesansu” wykonał dekorację sufitu, sklepienia paradnego holu ze schodami wiedeńskiego Kunsthistorisches Museum. Obraz – alegoria w wymiarach 10 x 10 metrów – do dziś widnieje w oryginalnym miejscu w austriackiej stolicy.
- Pod koniec lat 1880-ych zaproszono go do nowego gmachu Parlamentu, do namalowania monumentalnej wizji pt. Zajęcie Ojczyzny. Największy w wymiarach obraz Munkácsyego wykonano w roku 1894, pierwotny tytuł obrazu był „Árpád”. Dziś obraz dekoruje gabinet przewodniczącego Parlamentu.
Obrazy genre, krajobrazy, portrety
- W drugiej połowie 1880-ych malował Munkácsy kostiumową serię scen umiejscowionych w epoce króla Ludwika XIII. Widzimy w tej serii tych samych aktorów w różnych rolach, co – jak niekonwencjonalna prezentacja obrazów biblijnych – może być uznane jako widzenie złożone z sekwencji, można rzec filmopodobnych.
- Obok obrazów genre znaczącymi dziełami są w latach osiemdziesiątych krajobrazy i kilka portretów.
- Jesienią 1886 roku zachęcony przez Sedelmeyera przepłynął do Ameryki, gdzie nie zabrakło hucznych uroczystości, został nawet przyjęty przez prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki, dostał wiele zleceń portretowych, ale jednak ta podróż nie spełniła nadziei z nią związanych.
- Po trzech miesiącach powrócił do Paryża, gdzie czekały na niego dwa nadzwyczajne zamówienia: obrazem „Apoteozy renesansu” wykonał dekorację sufitu, sklepienia paradnego holu ze schodami wiedeńskiego Kunsthistorisches Museum. Obraz – alegoria w wymiarach 10 x 10 metrów – do dziś widnieje w oryginalnym miejscu w austriackiej stolicy.
- Pod koniec lat 1880-ych zaproszono go do nowego gmachu Parlamentu, do namalowania monumentalnej wizji pt. Zajęcie Ojczyzny. Największy w wymiarach obraz Munkácsyego wykonano w roku 1894, pierwotny tytuł obrazu był „Árpád”. Dziś obraz dekoruje gabinet przewodniczącego Parlamentu.
Ostatnie lata
- Latem 1896 roku stan zdrowia Munkácsyego uległ znacznemu pogorszeniu. Leczył się najpierw w Baden-Baden, następnie w Colpach i w Paryżu. Bardzo chciał jeszcze malować, ale w obawie przed stresami towarzyszącymi tworzeniu lekarze mu tego zabronili.
- Ostatnie trzy lata spędził koło Bonn w sanatorium Endenicha. Zmarł 125 lat temu, 1 maja 1900 roku. Pogrzeb odbył się 9 maja w Budapeszcie. Jego trumnie towarzyszyła wielka masa wielbicieli mistrza aż do grobu honorowego na cmentarzu przy ul. Fiumei.
Jego artystyczna działalność należy do wybitnych wartości węgierskiej i uniwersalnej sztuki. Większą część jego obrazów przez długi okres przechowywano w zagranicznych zbiorach prywatnych, krajowa publiczność mogła poznać głównie wyjątkową drogę życiową wraz z realistycznymi dziełami z lat 1870-ych. W ostatnich dziesięcioleciach dzięki zbiorom Imrego Pákha można obejrzeć w kraju wiele wcześniej niewidzianych dzieł Munkácsyego.